Ik schrijf dit
met een klaterlach, in koeienletters, laat ‘t dauwen in het gras van mijn
gedachten. Ik schreeuw dit over de rivier, laat het met de duiven opstijgen en
met de ratten onderduiken. Ik schrijf dit voor Victor en het leven dat zegeviert, met ruisend bloed, bonkende slapen en
weerloze, open handen.
Ik schrijf omdat
het moet, nooit omdat het hoort. Ik schrijf omdat ik bang ben en geloof in de
kracht van ‘t woord. Omdat ik hoop dat men niet strijdt om het land maar zingt
voor de aarde. Omdat ik hoop dat het leven tuimelend onze monden bereikt. Ik schrijf dit in alle talen en in de taal die de mijne is. Ik
hoop dat dit uit woorden breekt, ik hoop dat dit uit harten barst en buiken
raakt.
Razendsnel wordt
dit geschreven en het zingt nog na.
Muisstil wordt
dit gefluisterd en de bergen gonzen mee…
- - -
Soundtrack hier.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten