zaterdag 18 augustus 2012

Voorzichtig


En dat het er zo mooi uitziet, zeggen ze. En dat ik het – misschien - nog mooier wil laten lijken. Inderdaad, dat is klaar als helder water. Maar naast mooi mag het vooral niets anders dan eerlijk zijn. Want daarin schuilt alles van waarde. Zoals de berglucht die in mijn longen schuurt en naar nieuwe adem zoekt. Zoals het verlangen dat langs de heuvels glijdt, dat zich nooit zomaar naast de ander neer laat leggen. Zoals de wolken die in hun schuiven ruimte bieden.

De puzzel wordt nog niet gelegd. Daar is de tafel te vol voor. Als je ons legt, begin dan met de hoekjes. Na de scherpe randjes wordt het makkelijker. Vraag aan kindervingers om je te helpen. Kijk naar de lijnen in je handpalm. Vraag me wanneer ik eerder van mijn pad afweek. Strooi de kiezels onderweg. Speel luchtgitaar. Laat verbeelding zegevieren over wat we kennen. Over waarmee we elkaar opvullen en verdwijnen.

Dat ik het mooier wil laten zijn. Misschien is dat klaar als water. Maar misschien is dat wat liefde is. En zijn er geen beelden voor hoe jij het vlees zorgvuldig in kleine stukjes sneed. Wat die aanblik met me deed. Van jou die sneed voor hem die nooit moest zoeken naar manieren om me te verteren.  

Geen opmerkingen:

Populaire berichten