Ik ben volop aan het verhuizen. En verhuizen impliceert sowieso te veel lezen (van stoffige briefjes die ondertussen tien jaar oud zijn en door middel van oude vliegen, koffieplekken en mandarijnensap aan elkaar plakken) en te weinig schrijven. Ik verhuis deze zomer voor de zesde keer in elf jaar. Maar de routine is weg, voor het eerst verlaat ik Gent. Dus verhuizen betekent nu ook nog een laatste keer te veel drinken met vrienden, tussendoor uitwaaien in Oostende, 's nachts niet kunnen slapen en met een krop in de keel beseffen hoe graag ik deze stad ben gaan zien. O la la, Gent, je t'aime. Maar dus later meer. Ondertussen kunnen jullie ook grotere verhalen lezen, van Charlotte en Martijn in Benin bijvoorbeeld, of van Ali die zich terecht druk maakt over die grote bende separafuckers.
Tot gauw.
(Oh ja: tussen vijf en tien augustus trek ik me terug uit deze hectische zomer om even op een strand in Lanzarote te gaan liggen. Pure madness, maar wel helemaal verdiend als je het mij vraagt.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
3 opmerkingen:
Ik ben bang.
Bang dat ze haar innerlijke bron gaat verliezen
en dat het land waar ze nu heen gaat,
zijn oranje bol in haar binnenste gaat nestelen.
Traag maar zeker.
Daar waar woorden zo overvloedig worden uitgetuft, hard en banaal.
Ga niet weg
En als je het toch doet
Kom dan snel terug
Hier is nog ruimte
voor jou bescheidenheid.
@Anoniem: Je bent wel erg streng voor een volk dat me tot nu toe met open hart en armen ontvangt.
ik moest duidelijk even uit ademenen:)
mijn excuses marie
ik wou jou of nederland niet beledigen
zie het als een apparte manier van me om te zeggen dat ik het spijtig vind dat je verhuisd.
Een reactie posten