woensdag 3 december 2008

hap slik weg

zoals een kleuter die te krachtig
zijn eerste glas vastpakt
de melk kolkt vervaarlijk

nergens een loodzwaar middelpunt
waarop het terug kan vallen
de toekijkers vrezen drama

een overdaad aan glitters
en bloed dat niemand stelpen kan
met natte wangen op de korstjes wachten

(daar krijg je later borsten van)
maar zo gaat het niet altijd


(vergeef me dit, het is hier veel te stil...)

6 opmerkingen:

Maarten zei

in tijden van kindervreugde en jolijt een welgekome afwisseling.

Anoniem zei

Hap slik weg...is dat de intentie die je had met dit gedicht...want het is juist een gedicht om even over na te denken, het lijkt simpel maar er zitten lagen in: van volwassen worden onder andere.

Leuk gevonden

Alexander zei

Dit is geen oordeel, maar nu weet ik het zeker: ik begrijp geen poëzie.

Marie zei

@Alexander: wees gerust, ik ook niet. Maar dit weiger ik echt poëzie te noemen. Het is een bizarre gedachten, die à la poëzie in stukken is geknipt en onder elkaar geplaatst.

Anoniem zei

@ marie > Ik begrijp dat jij het weergeeft als bizarre gedachten: maar ik denk dat je je eigen creaties zo wel geweld aandoet. Het zijn niet zomaar gedachten en schrijfsels: het leest goed en lekker, het stemt tot nadenken: dat is toch een van de vereisten van poezie? en dat is wat jij in mijn opinie schrijft: poezie

Anoniem zei

En ik vind dit een écht gedicht - heel mooi zelfs: over het Leven van A (tot Z) ... Droevig wel.

Populaire berichten