vrijdag 11 april 2008

Zonder titel en met Dirk

Op een strand van glas ligt een boot om de hoek
die verzonnen blijkt. We trappen hielen open
Hier valt geen krab meer te bespeuren
of graven cirkels zich in ‘t zand.

Een hoos graait zeilen
en wervel
windt

zich
op

waait
weer over
over onze hoofden.

Lijnen treiteren ons vel.
In afwachting blazen we beelden
naar de aarde. Ontglipt zout ons radeloos
en breken golven. Nooit geweten waardoor.

10 opmerkingen:

maxplanck zei

Mooi!
Althans de vorm.

Als ik het nog een paar maal gelezen heb, weet ik er misschien iets zinnigers over te zeggen.
Klopt het als ik zeg dat de inhoud achterhalen hier wel heel moeilijk wordt?

Marie zei

Kijk eens naar de laatste foto voor de wedstrijd van Beeldexpress, terug te vinden op de website van creatief schrijven.

Anoniem zei

Het einde was een moeilijke klus maar als ik het nu overschouw prikkelt de vorm de inhoud en staat mijn ratio soms in de kou. Dit is powhesie waarvan ik hou.
Dus laten we elkaar maar wat teisteren met halve gevleugelde zinnen, gekke beelden en een scheve inhoud.

Anoniem zei

Als een kerstgedicht in het sjabloon van een spar gemetseld, neigt ook dit gedicht door zijn vorm naar een wat flauwe "kluchtigheid".

Het moet een sterk toeval zijn dat elk enjambement en elk woord zich onherroepelijk tot een golf schikt. Met andere woorden vrees ik dat de inhoud bij dit soort gedichten moet inboeten voor het grapje, en dat is jammer, want die inhoud vind ik sterk, vooral de laatste regel.

Groeten,

Anoniem zei

Een sterke inhoud in de vorm van een grapje. Waar ligt dan precies het probleem?
De vorm vrat misschien wel wat woorden, maar die waren er sowieso te veel.

Groeten,

Anoniem zei

Ik hou er niet van dat dergelijke vormgrapjes ten koste van de inhoud bestaan, en gezien enjambement een inhoudelijke functie heeft, prioritair aan tempo en vorm, is het jammer dat dat hier het geval is.

Verder is het een prima gedicht, en de keuze is natuurlijk aan de dichter.

Marie zei

De oorspronkelijke gedachte was dat de vorm eerder zou refereren aan een wervelwind, een trechtervorm zou dan helemaal neigen naar zo'n spargedicht. Grappig dat Jan er golven in ontdekt :-)


Ik snap ergens wel wat je bedoelt, maar het blijft een fijne missie: met z'n tweeën een gedicht schrijven waar ontzettend veel in geschrapt moet worden. Sowieso houden we er een fijne avond aan over. :-)

Anoniem zei

Ongetwijfeld, en beperkingen eisen creativiteit - ik hield enkel niet van wat nu een wervelwind blijkt te zijn. Zo zie je maar.

Deed je - deden jullie - mee aan beeldexpress? Mij lukt het nooit om bij de foto te blijven.

Marie zei

Het gedicht is inderdaad gebaseerd op die foto en we zonden het ook in, maar mocht het niks opleveren dan is er evenmin iets verloren...

Bij een beeld blijven is inderdaad niet makkelijk, maar wel fijn om eens te proberen.

Anoniem zei

Als de tekst niet bij het beeld blijft dan blijkt dat gek genoeg soms te werken.
Bij foto's weet ik dat niet zeker, maar bij film werkt dat wel.
Als er een wisselwerking onstaat tussen perceptie en interpretatie dan kan je dingen ontdekken die je in het beeld niet zag of in het gedicht niet las. Misschien moet je niet te lang bij de foto blijven om tot een mooie som der delen te komen.

Populaire berichten